Over verlies en rouw

De stilte waar normaal haar zachte gehinnik klonk, snijdt door me heen. Maar als ik mijn ogen sluit, voel ik haar nog steeds. De warmte van haar vacht, de zachte druk van haar hoofd tegen mijn schouder, de geur van haar manen. Ze leeft voort in mijn herinneringen, in mijn hart. Toch weet ik dat ze nu rust heeft gevonden. Dat ze galoppeert over eindeloze weides, vrij van pijn en vermoeidheid. Dat besef troost me. Langzaam zal de pijn plaatsmaken voor dankbaarheid. Dankbaar dat ik haar zolang aan mijn zijde had. Dankbaar voor alles wat ze me heeft geleerd.

Dag, lieve meid. Mijn hart huilt, maar mijn ziel glimlacht om wie je was en altijd zult blijven.

Rouw is rauw

Het verlies van een paard snijdt diep. Hun krachtige aanwezigheid, ooit zo vanzelfsprekend, verandert in een lege stal, in een weide met minder beweging. Geen zacht gehinnik meer als je aankomt. Geen warme neus die je hand zoekt.

Rouw is rauw. Het scheurt je open en laat je achter met een leegte die niet op te vullen is. Het voelt alsof de wereld even stil blijft staan, terwijl de pijn door je lijf giert. Het is die knoop in je maag, die brok in je keel die maar niet verdwijnt. Het is de reflex om toch nog naar de wei te kijken, de automatische verwachting om haar te zien staan. Maar in die pijn schuilt ook liefde. Want zonder diepe verbondenheid zou het afscheid niet zo zwaar voelen.

“Where there is deep grief, there was great love.” (Bedankt, Severine, voor die prachtige woorden.)

Afscheid nemen begint al vóór het moment dat ze daadwerkelijk gaan. Daarom mijn eerste tip: geef ze de liefde, aandacht en zachtheid die ze verdienen. Praat met hen, wees aanwezig, maak nog mooie herinneringen. Het helpt niet alleen hen, maar ook jou, zodat je later zonder spijt kunt terugkijken.

Het juiste moment herkennen: luister naar je paard

Na het delen van mijn verdriet kreeg ik vaak dezelfde vraag: “Hoe wist je dat het haar tijd was?”Hoe zie je dat? Hoe voel je dat?

Soms weet en voel je dat gewoon. Je ziet het in hun bewegingen, in hun ogen, in hoe ze minder enthousiast reageren. Ze keren in zichzelf, verdwijnen langzaam naar de achtergrond. De stilte neemt steeds meer ruimte in. Het is pijnlijk om toe te geven, maar juist dat besef stelt ons in staat ze een waardig afscheid te geven.

Bij haar zagen en voelden we het al een tijdje. Als je je paard écht kent en goed observeert, vallen kleine veranderingen snel op. Daarom mijn tweede tip: ken het ‘normaal’ van je paard. Hoe beweegt hij? Hoe staat hij in de kudde? Door goed te kijken, krijg je waardevolle inzichten en kun je problemen eerder herkennen.

Bijzondere boodschappen

Vrijdag had ik een bijzondere sessie met Charlotte Franck, tussen onze paarden. Het was mooi, maar met een bitter randje. Elk paard had een boodschap: voor hun eigenaar, voor de kudde, of voor mij.

“Haar ziel en energie stijgen op, haar connectie met het hier wordt zwakker.”  " No Body is nu ook sterk aanwezig" Die woorden bleven hangen. Elke keer dat ik bij de paarden stond, voelde ik een bekende aanwezigheid. Was hij daar om iedereen voor te bereiden? Waarschijnlijk wel. Geena gaf mij ook een boodschap mee: “Durf je stempel te drukken. Ga voor je droom. Laat los wat niet meer dient.” De kudde sloot zich hierbij aan: “Je hebt zoveel te bieden, durf ervoor te gaan.”

Het is oké. Die woorden klonken meerdere keren. Ze verlangde naar rust, naar velden zonder einde, waar de wind fluistert en tijd verdwijnt. Haar ogen spraken van verre horizon, van een zachte nacht zonder last. Toen we haar dinsdag lieten gaan, terwijl de laatste zonnestraal op haar vacht verbleekte, wist ik dat ze rust had gevonden.

Dank je, Charlotte, voor deze afsluitende sessie. Dit heeft ons goed gedaan.

Voorbereiden op afscheid: liefdevol loslaten

Kun je je voorbereiden op verlies? Ja en nee. Het is een dubbel gevoel. Enerzijds wel—zeker bij oudere dieren weet je dat de dag ooit zal komen. Helaas zijn ze maar een korte tijd in ons leven. Anderzijds niet. Je deelt zoveel momenten met hen, ze worden een deel van je familie. Hoe kun je je echt voorbereiden op het afscheid van een dier dat je zo liefhebt?

Hier zijn een paar dingen die kunnen helpen:

• Neem bewust tijd samen – Geniet van de kleine dingen: een zachte aanraking, een vertrouwde blik, de geur die je zo goed kent.
• Luister naar je dier – Misschien zoeken ze rust, misschien juist nabijheid. Hun lichaam en energie vertellen je wat ze nodig hebben.
• Creëer een mooi afscheid – Een laatste wandeling op jullie favoriete plek, haar lievelingssnoepjes, een rustig moment samen in de zon. Kies wat goed voelt.
• Sta jezelf toe te voelen – Verdriet, liefde, dankbaarheid… alles mag er zijn. Rouw begint al voor het afscheid, en dat is oké.

Afscheid nemen is zwaar, maar door bewust in het moment te zijn, blijft de liefde altijd voelbaar. Deze tips kun je dagelijks gaan toepassen, zelfs al is er nog geen sprake van afscheid nemen.

Ruimte voor een nieuw begin

Na het afscheid val je in een gat. De stilte is oorverdovend, je routine verandert en terwijl de wereld doordraait, lijkt die voor jou stil te staan. Twijfels komen op: Heb ik de juiste keuze gemaakt? Had ik niet meer kunnen doen?

Maar langzaam besef je: deze stilte is óók ruimte. Ruimte voor iets anders, iets nieuws. Eerst voel je je verloren, maar beetje bij beetje komt er iets anders op. De onzekerheid maakt plaats voor nieuwsgierigheid. Misschien is dit niet het einde, maar een nieuw begin.

Soms is het oké om niet alles te weten. Het onbekende roept, en elke dag brengt meer helderheid.

Mijn missie met het traject rouwbegeleiding

Rouw hoef je niet alleen te dragen. Daarom bied ik emotionele en energetische ondersteuning in deze moeilijke tijd. Dit traject verloopt in fases en is volledig afgestemd op jullie behoeften. Gezien dit zo'n bijzonder traject is, zal ik dit niet alleen mogelijk maken. Ik ben enkele mooie samenwerkingen op poten aan het zetten om deze periode zo goed mogelijk te laten verlopen voor jullie. 

De eerste fase: Voorbereiding op afscheid – Inzichten in de gezondheid en behoeften van je paard, en begeleiding bij het klaarmaken van jou en de kudde voor hun laatste reis.
De tweede fase: Het moment zelf – Ik bied rust en balans met essentiële oliën en een healing, zowel voor je paard als voor jou. Ik neem afstand als de dierenarts aankomt en zorg ervoor dat het moment zo rustig mogelijk verloopt vanop de achtergrond. 
De derde fase: Rouwverwerking – Van healings voor de kudde tot ondersteuning voor jou. Alles afgestemd op wat jij nodig hebt.

Rouw mag gehoord en gevoeld worden. Met dit traject wil ik taboes rond rouw en dood doorbreken. Het hoort bij het leven, en het mag er zijn.